Ütopya Şiiri - Necdet Uçan

hayallerimiz vardı çocukken
bir an önce büyümek
“büyüyüp adam olmak”
anne-baba olmak gibi

çocukluğumuzu yaşamak varken
çarşıya, sinemaya gidip
oyunla beslenip, serpilmek
mutluluktan uçmak gibi

hayallerimiz vardı gençken
en iyi okullarda okuyup
iyi meslek sahibi olmak,
iyi yurttaş olarak “cennet vatanımıza” hizmet etmek gibi

gençliğimizin tadını çıkarmak
aşık olmak varken delikanlı gibi, gezmek, tozmak
biz tuttuk tartışıp, kafa yorduk ülke meselelerine
şubelerin ilki ile tanıştık, hapislerle

hayallerimiz vardı bitmek bilmeyen
mesleğimi nasıl en iyi yaparım
insanlığa nasıl faydalı olurum diye
baktık ki hevesimiz kursağımızda kaldı zulüm sisteminde.

günümüzü gün etmek varken
zengin olup sırtından halkımızın
yemek, içmek, eğlenmek,alevere,dalavere
biz tuttuk sıradan yaşamı tercih ettik, sadeliği, insan olmayı

süreç ilerledikçe
bu sefer kaygısını yaşadık çocuklarımızın
eğitimin iyisini alsın,öğrensin,yapsın
en önemlisi de iyi insan olsun diye.

villalar, yurt dışı yatırımları, yatlar,katlar almak varken
biz tuttuk ülkemizin içindeki durumu düşündük,
üzülüp,çıkış yolu arayarak gece gündüz
çocuklarımızla birlikte gaz, cop yiyerek.
ütopyalarımızı umuda döniştürdük.

Haziran 2013 Balıkesir