Ütopya Şiiri - Bahat Sever

Yağmurdum,
Bir tel uğultu ile ezgiler oluşturdu
Kuşlar dizildi gökyüzüne
Çalıntı,sevimsiz
Yüzünde güneş ışıltısı
Biraz daha diner oldum
Gülüşün maviydi,susuzdu
Cennet vadediyordu
Yanaklarına değdim
Ah! Ellerin değmeseydi
Bütün bir ömrü silercesine.
II.
Ben böyle yağmurken, sen öyle kuru
Hangi ıslak günah taşısa
Düşler sırtında cennet maviliğine
Sen orda olurdun
Çünkü sinerdi içine
O tanrısal koku...
III.
Ve yağmur sonrası
Kutsal duygular birikip kaldı
Cennete saklandın
Koşmakta yetmedi
Sevaplarda...