Dünyam sözcüklerle çepeçevre kuşatılmış.
Zihnimden her şeyi silmekle başlıyorum.
Mücadelemin evrenselliğinde,
“Kızıl elmam ve ütopyam var.”
Ben, insan ırkından,
“Dünya vatandaşı.”
Düşünmek için yürek gerek.
Sevmek için,duygularımın zincirleri kırması.
Düşünen ve düşenin dostuyum.
Ürkütmez beni düşünen insan.
Kıyametler kopsa umuruma gelmez.
Sözcüklerim mavzer gibi patlar,dimağlarda.
Üzülmem halim ne olacak.
Namerdim korkarsam zalimden.
Cahil cesur değilim.
Can,canan,yaradan yarimdir .
El ele olsun tüm insanlık.
Lanet oku kardeşi kardeşe kırdırana.
Ezberledik ama sloganları.
Repertuarımda hep onlar var benim.
Derdim” barış dostluk, kardeşlik ve huzur” için.
Mefkuresiz,ülküsüz kalamam ben.
Hakkı haykırmadan duramam.
Dilsiz şeytan olamam ben! ...
22 Mart 2009
Kayıt Tarihi : 22.3.2009 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!