adım okunurmuş
çiğnenmemiş topraklarda
tuzu kalmış tenimde denizlerimin
çekilmiş kanım,
buz kesmiş elim ayağım
sana söylenmiş
bir türkü dudaklarımda
usul usul aktı
yalnızlık canıma
kırmızı ve ılık kanımda
alyuvarlar gibi bölünerek
yeni yalnızlıklar
üretti milyonlarca
ve ben o yalnızlıklarla
savaş açtım yalnızlığıma
gri dumanlarımdan
yarattığım ütopyada
yer yok sana bana
düşde tenine
dokunmak gibi işte
adı üstünde ütopya..
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 18:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Akcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/25/utopya-59.jpg)
Selamlar.
ne kadar zekice ve zengin imgelemler yapabildiğini
kanıtlamak için yırtınan
amma ve lakin asıl söylemek istediğini karambole getiren...
Sizinki onlardan değil... Aksine, alabildiğine sade
ve fakat bir o kadar zengin bir öze sahip... Tebrikler...
Şiir dolu günler dileğiyle...
Muammer Erturan
Selam ve saygıyla Listemde.
Seyfeddin KARAHOCAGİL
KALEMİNİZE SAGLIK
TÜM YORUMLAR (22)