Utkular Şiiri - Seçkin Tok

utkular
sabahlatır insanı haberi bile olmadan
ne var ki beyazdır;
esintinin türküsünü dinlettirmese sabahları
günüm beter olur
günüm sevdasız, meşgul bir hiç gibi
beyazdır utkular
bembeyaz, sayıklamalar kadar
şahadet parmağından sızan kana bulanmış gönülle
elvedaların masum simasını gevşetir
ola ki şahsıma bir zeval, unutuş,
korku, merak ve sızlanma içten gelen
utkular anımsanır tenhalarda
geçmişin karaltısına aksetmiştir
yalnızca.
aidiyeti bilinir ki utkuların
gönlün peşkeşlerinde
belki de akşam üstleri
ya da tutku çalan bestelerde dinlenir gece yarıları
ama unutulmazlar
gelincikleri sulama zamanı geldiğinde
balkona çıkar ya her defa gönlüm
şahittir seraplara, şahittir mutlaka
görür
sıcak tebessümler öykünür.
utkular beyazdır
bir gün elbet sırların gazabı da
beyaza bürünür...

06.04.2005 / 02.36