Ay ışığında yürüyorum
Sokaklar ıssız ve sessiz
Sanki kıyamet kopacak
Suan hangi düşündesin bilmiyorum ama
Ben seni bekliyorum
Sizin mahalledeki
Gece çöktü yine
Raks eden büyülere
Hüzünlü güzel yaralı kalbimi vurdu
Kanmadım hiç akıp gigen aşklara
Bak gör ki beni ne haldeyim
Sevinçler çoğalttım
Güneş kavrulur tuzlu bedenimde
Alır atar beni dikenlere
Rüzgar gelir başlatır geceleri
Alır fırlatır beni rollere
Hüznümü al saçlarında gezdir
Onlarda bir salkım yap
Mavilerle çoğlttık aşkı
Çılgın ressamlar olduk
Çizmek eşsiz bir heyecandı gururlandık
Aşkı resimlerde bulduk
Renkleri sevdalı bir tablodan
Rengarenk olduk öpüştük dudaklardan
Sensiz bir günüm daha geçti
Olmuyor sensiz
Seni aradım düşlerde
Seni sordum odamın yalnızlığına
Sokaklarda sensiz yürüdüm
Sokaktaki herkese sensin diye baktım
Bakışın düştü içim hüzün doldu
Gözlerime dem eyledim
Aşk buruk oldu
Gülüşün bir alev ben pervaneyim
Bıraktım kendimi düş gerçek oldu
Ben bende değilim ki
Sonsuz bir yakarış kabarırken içimde
Vurur limanlarıma gemiler
Dumanlanmıştır artık işlediğimiz akşamlar
O sonsuz yakarışın içinde bir mavi bulut
Üstünde bir melek dinlenir
O seslenir ben dinleyemem
Bahsedemediğim düşünceler var
Hep diğer bana anlattığım
Kabuslardan tam kurtulurken
Kayboluyor kanatlarım
Senin sesindir
Gidip gelen benliğimde
Geceleri gel yanıma
Rüzgarlarla birlikte
Acılarla boğ beni
Siyahlarla dağıt
Uçurumlara bırak
Sönmemiş benliğimi
Çözülmeyen gölgeler sarıyor
Gözü yaşlı bedenimi
Ve o gölgeler ki
Susuz çöllerde sevişen güller gibi
Batıracak didenini aşka
Aşk gözü yaşlı kayacak ellerimizden...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!