İç geçirirken ciğerimin yırtıldığı geceler var.
Ahım var
ahtım!
Saçların var,
kokun
ve sana rastladıklarımın canıma kastı.
Yıkar mı sandın seni görmemenin körümsü tonları.
Gözlerim ki,
seni bana yeğlediklerinden topladı.
Alnından öpülesi gençliğim,
yaşamadıklarımla oturup
yaşadıklarımı alkışladım.
Haykırdım nefesim hudut tanımadan.
Bu utkumun marşı.
Ben ki,
Hırkaya tamah etmeden geçirebilenlerdenim kara kışları.
Dizlerim yaralı ama
hiç tanımadı alçakları.
Alnım, arşın şerefli savaşçısı.
Haykırdım nefesim hudut tanımadan.
Bu utkumun marşı.
Ateşe verdim
gönlümün alev kızılı sızısını.
Şimdi kuşanıp dudaklarını,
çıkar kınından sesinin tınısını.
Dilediğince haykır,
duyabildiğimce fısıltısın.
Kayıt Tarihi : 20.12.2020 13:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Uğur Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/20/utku-marsi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!