Nur inmiş suratına güzel efendim.
Benim adım Arif idir can efendim.
Soyum gelir şehrikışla'dan.
Aşk ile yazar bu can, efendim.
Her ne arar isen aşk ile ara.
Gel gezelim, anla beni.
Kader gel der aşkla.
Aşık oldu bu beden.
Ama neyse boş ver.
Seveni yok galiba.
Bir Tanrı gibiyim sanki.
İnsanlara bakıyorum.
İnsanların cahilliğini gördükce,
insanlardan soğuyorum.
Ben karanlığım.
Ay bana güneş olmuş.
Yakar geceleri.
Işığım yokki elimde.
Kimler gelmiş?
Kimler gider önden?
Ay bana güneş olmuş.
Yakar geceleri.
Işığım yokki elimde.
Bir sıgaramın ateşi.
Kimler gelmiş?
O karanlıkta sarılan bir beden.
Elleri yumuşak gözleri hâreden.
İnce bir nefes duyulan, bir ses.
Kokusu mis, saçları hâreden.
Kap-karanlık bir gece, örtülmüş sanki perde, Yürüyorum sokaklarda, avare bir halde. Yanımdan geçermiş bir kadın, Farkedemezmiş güzelliğine.
Yoruldum, sessizliğe büründüm, Hızlı yaşlandım, gecelere büründüm. Bir küçük kız tuttu elimi, Geceler içinden çıktım, göründüm.
"Geceler içinde,
Sokak lambaları etrafı aydınlatıyor. Yalnız mı oturuyorum, bilmiyorum. Şimdi yanımda bir kadın var. Kokusu koynumda, sesi ise kulağımda."
Gök secde edip de görünse,
gök tanrı inipte söz etse,
Arab'ın sözü kendine,
Arap adam olsaydı,
peygamber iner miydi, kentine!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!