Utansınlar Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Atma boynunu yana, küçülme be kardeşim,
Ne kızarıp durursun? Suçlu da değilsin ki?
Söyle anlat derdini, niçin utanıyorsun?
Senin başını böyle eğenler utansınlar..

Toprağın, tarlanmı yok?
Susuz mu kaldın yoksa?
Gözlerin dargın, dargın, dayak yemişsin gibi,
Hastamısın, hastan mı var?
Rengin neden değişmiş, karnın mı aç? desene,
Senin alın terinle doyanlar utansınlar..

Paran mı yok, kırmızı öküze eş alacak,
Yolun, köprün, okulun.. Hangisi senin derdin?
Bu yılki mahsulünü borcuna mı kapadın?
Kendi öz vatanında, bir yabancı gibisin,
Seni bir kuru soğan gibi soyanlar utansınlar

Unutulmuş gibiysen, sen de unut kardeşim,
Elinden tutanın yoksa, sen de verme elini,
Ne ezilip durursun, ferahça tut gönlünü,
Seçim vakti gelince:
- Sevgili Vatandaşım! .
Diyenler utansınlar..

Dinine, ahlakına saldıran yabaniler,
'Gericidir' diyerek, geri iten caniler,
Sazlı, cazlı, balolu serseriler,
Örfüne adetine kıyanlar utansınlar..

Medeniyet namına, çirkeflere batanlar,
Alıp hakkını yiyerek, yan üstüne yatanlar,
-Seni kurtaracağız, hizmetimiz hep sanadır
Diye nutuk atanlar,
Günde onbeş söz verip, cayanlar utansın lar

Alnımın aklığısın, hemde başımın tacı,
Ta karşı yoldan geçerken bir yabancı,
Baş örtün düştü diye, tasa ettin sen bacı,
Şehirde çırılçıplak gezen kokonalar utansınlar..

Seni cahil bırakıp, cahil diyen cahiller,
Saatlerce ayakta dik durduran hizmetcin,
Çatılan kaş, söven dill,
Daireden kovanlar. 'sıran gelmedi' diye..
Seni üçüncü sınıf sayanlar utansınlar.

1970 Çamlıbel Oltu.