Utansın Sitem Şiiri - Murat Gün

Hasretlik zor gelir,başa belandı
Hani bensiz evin barkın talandı
Demek sözlerinin hepsi yalandı
Söz verip geride kalan utansın

Söz dinletemedim gönül gözüme
Kaç kez asi oldum kendi sözüme
Bakmaz oldu eşim dostum yüzüme
Alnıma karalar çalan utansın

İntizarı bitmez bülbülün güle
Savur küllerimi karıştır yele
Takatim kalmadı ölmeye bile
Vurmazsa boynumu palan utansın

İsmin duam oldu, dilimde hece
Ah edip inlerim böyle her gece
Kan ağlarken gülmek gitmez mi güce
Benden ayrı huzur bulan utansın

Muradi severken nasıl bıraksın
Her gün hasretim her gün firaksın
Gözümden gönlümden hayli ıraksın
Gurbet mesken oldu, sılan utansın

anadolu şairleri ve ozanları grubu /// utansın atışması dörtlüklerim