Girip gönüllere divane ağlama
Tel ile perdeyi incitme gönül
Göz yaşı dök nehir gibi çağlatma
Seher yeli ol da yare git gönül
Divane dediler gülüp de geçtin
Dostların dilinden ne hale düştün
Kaderine değil feleğe küstün
Yazını yazan o kader utansın
Arı gibi gezdin sen çiçek çiçek
Neden zehir oldu yaşarken gülmek
Her cana yakasız ahretlik gömlek
Makasın kırılsın biçersin felek
Dünyaya geleli gülmedi yüzün
Dost dediğin dostu görmesin gözün
Mevlaya ulaşırsa bir gün sözün
Yazını yazan o felek utansın
Kayıt Tarihi : 6.9.2023 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!