Utansın atışma. Şiiri - Seyfeddin Karaho ...

Utansın..

Üstatlar bu işe iyi sarılsın
Ne kimse incinsin, ne de darılsın
Nerde ince ise orda kırılsın
Atışmada pasif olan utansın.

Mü’minler birleşir bir vücut gibi
Böylece olunur dinin sahibi
Baba diye yutturarak rahibi
Ümmeti fitneyle bölen utansın.

Aradık üstatlar nerede kaldı
Bu fakir kaç kere kapıyı çaldı
Herhalde erenler uykuya daldı
İsmi saklı kalsın filan utansın.

Bu dünya ezelden bize imtihan
Hem vücut hem ömür, emanettir can
Çilem var diyerek eyleme figan
Çekemezsen eğer çilen utansın.

İstersen çoban ol istersen hakan
Olma sakın olma bir gönül yıkan
Böbürlenip halka tepeden bakan
Kulu alay edip gülen utansın.

İyi günde tutar iken elinden
Doyum mu olurdu tatlı dilinden
Kötü günde anlamayıp halinden
Dostluk defterinden silen utansın.

Bahtı kara ise talih sağırsa
Yolu uzak ise yük de ağırsa
Hele de merkebin beli yağırsa
Palanı tutmayan kolan utansın.

Kulağını tıka duyma kem sözü
Vazgeç ondan eğer çürükse özü
Karahoca der ki yüzsüzün yüzü
Utansın der misin ulan utansın..
Haydı utansın..
.............................Seyfeddin Karahocagil

Dost Kalemlerden.

Süslenmiş bir dünya, kötü arkadaş
Nefis ile şeytan zaten gönüldaş
Evlatlarla mallar sinsice, gardaş
Davet ediyorlar, uyan utansın....Ahmet Arslan Hadimi

Yoksul yetim ağlar, kullar çaresiz
Doluya tutulan dallar çaresiz
Tomurcuklar solmuş, güller çaresiz
Namertçe uykuya dalan utansın ____Kozanoglu

Geç olsada geldim buldum üstadım,
Selamünaleyküm metindir adım,
Hak ola hoş kelamla gelir tadım,
Haktan gayri yazan kalem utansın. - Mata Tek