Utansın Şiiri - Halil Çolak

Ne de yakışmıştı birliktelik bize
Bizi ayıracak kader utansın
Seni saklamış kablım gizli köşeye
Aramıza girecek insan utansın

Günahım yoktur sevmekten başka
Gönülde rastlanmaz böyle bir aşka
Senin için ektiğim gül açsaydı keşke
Gülümüzü kurutan rüzgâr utansın

Yüreğimde dinmeyen sızısın sen
Kanayan bu kalbimde goncasın sen
Gülizar içinde bir goncasın sen
Bizi güldürmeyen kader utansın

Haber almıyorum sevdiğim senden
Kalbimdesin ama ayrısın benden
Garipsin halinden küsmüsün benden
Sana kem söz eden Halil utansın

Aşkında kor gibi içimi yakar
Halil yüreğine taşları basar
Gözlerinden boşanır hep yaşlar
Benim saramayan kollar utansın

Halil diyor çıktı bak ahu zarım
Senin için her türlü çileye varım
Derdini anlatamayan aciz kulum
Beni anlamayan yarım utansın

Halil ÇOLAK 09.01.2010
ANKARA