Her mevsimi ilkbahara bağlardım,
Özümü kış eden yıllar utansın.
Seninle sevinir, senle ağlardım,
Bizi ayrı koyan yollar utansın.
Her an aklımdaydın, her an fikrimde,
Cemalin gözlerimde, ismin zikrimde,
Dört mevsim beraber, yedi iklimde,
Uğruna yanmayan çöller utansın.
Gülleri görünce seni anardım,
Bülbül gibi firakınla yanardım,
Vuslat için sema yapıp dönerdim,
Seni saramayan kollar utansın.
Çiçek çiçek bal özünü süzerdin,
Bazen naz eder, bazen küserdin,
Bu gönlüme dört yanımdan eserdin,
Kokun getirmeyen yeller utansın.
Al yeşilli mavi sarı güllerde,
Hasretine uçan beyaz tüllerde,
Name name şarkı şarkı dillerde,
Seni anlatmayan teller utansın.
Meçhuli’yim şafaklardan sorarım,
Dünya gibi güneşime dönerim,
Seninle tutuşur senle yanarım,
Hezar inletmeyen güller utansın.
(MEÇHULİ-053659)
Kayıt Tarihi : 13.2.2009 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen naz eder, bazen küserdin,
Bu gönlüme dört yanımdan eserdin,
Kokun getirmeyen yeller utansın
Her dizesi bir başka güzellikte bir şiir yüreğinize sağlık dostum
TÜM YORUMLAR (1)