Utansın Şiiri - Ahmet Bekteş

nasıl yaşar insan böyle dert ile
ayırdılar bizi sanki ölümden
kerem ile aslı gibi seven gönlüle
hasret zincirine vuran utansın

seninle bir kaçyıl beraber yaşadık
en büyük mutluluğu severken tatdık
razı olduk kadere istemeden ayrıldık
bizi bizden ayrıran kader utansın

adını andıkça dolu verir gözlerim
lakin unutamam seni ararım her an
inanki sensiz yaşayamam ölmek isterim
neşe huzur dolu hayat utansın

aradım aşkımıza bir çözüm
şaşırdım isyan dolu her sözüm
ömür böyu gülmedi hiç buyüzüm
bizi bizden ayıran kader utansın