UTANSIN
Ana –baba evlat yetiştirir alim olsun diye
Layık olamayıp ziyan olan zalim evlat utansın
Her ana –baba çocuğun yetiştirir olsun iyi bir evlat
Ona layık olamayıp anasına cellat kız utansın
Ekmek vermiş,su vermiş,can vermiş
Vatana ihanet ettiren bozuk kan utansın
Zaman içinde olsun bir yüce karakter
Hiçbir işe yaramayan cüce insan utansın
Viran olası hanede evlad-ı ıyal vardı
Bitip- tükenmeyen ham hayal utansın
Ne büyük bir nimettir insana vatanı -millet
İnsana milliyetini unutturan zillet utansın
Gökten sicim gibi sağanak yağmur yağarken
Yerde iz bırakmayan özsüz çamur utansın
Dağların en çok muhtaç olduğu geniş ovalar- düzler
Yazı yaşayıp da sonbaharı görmeyen güzler utansın
Kitaplar yazılır her gün,her saat cilt cilt ve cüzler
Onlardan habersiz “entelim” diyen yüzler utansın
Kaç entel bilir çilekeş köylüm bir ümmi arif
Ümmi ariften geri kalan çağdaş maarif utansın
11-2-2011-Gemlik
SEFER AŞIR ERASLAN
Kayıt Tarihi : 12.2.2011 16:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!