Söyletmeyin deyyusu yaptığından utansın
Altın dolu kuyusu, taptığından utansın.
Körle yatan şaşının, çıbanların başının
Fakirlerin aşının, kırptığından utansın.
Fenalığa gelince, hesabı ince ince
Para, pulunu önce, öptüğünden utansın.
Atmış arı, namusu, açıp bakmaz kamusu*
Bu, Allah’ın tamu'su** çırptığından utansın.
Uyan mazlum milletim, sonra kalırsın yetim
Olmaz deme, niyetim; koptuğundan utansın.
Yeme, içme hep rüşvet, gümüş tabak, cam küvet
Bu mudur ki mürüvvet, çarptığından utansın.
Sanki babadan malı, miras kalmış çuvalı,
Düşünen yok hamalı, yaptığından utansın.
Düzen içinde düzen, markla, dolarla yüzen,
İnanın sizi üzen, yaptığından utansın.
Avrupa ister biri, biz veririz her yeri,
Vatan bizim, diğeri; yaptığından utansın.
Bu millet neler gördü, “eşek” diyenler gördü
Nice hainler gördü, yaptığından utansın.
Şahit olsun şu gökler, gökte duran melekler,
Biz soyan kelekler, yaptığından utansın.
Kalemiyle kin kusan, yiğit gördü mü pusan,
Hakka, gerçeğe susan, yaptığından utansın.
Gördü Ozan Arif’ler, koca Mehmet Akif’ler
Ona laf atan herifler, yaptığından utansın.
Şehit kanı kutsaldır, sanki şerkerdir, baldır,
Gülfemî elin kaldır, yaptığından utansın.
Ovacık-16.10.2007
*sözlük
**cehennem
Kayıt Tarihi : 19.10.2007 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!