Hayatta bıkmış bir divaneyim
Beni bu hale düşürenler utansın
Bazen kederli bazen avareyim
Beni bu hale düşürenler utansın
Ne yarda gözüm var ne sılada
Hazanla yandım soldum baharda
Dünya ile ahiret arasında darda
Beni bu hale düşürenler utansın
Kederler çileler bende yeşerdi
En sonunda felek muradına erdi
Diyemedim içimde kanayan derdi
Beni bu hale düşürenler utansın
Bir garibim şu İstanbul elinde
Nağmelerim yandı sazın telinde
Hiç murad almadım cahil dilinde
Beni bu hale düşürenler utansın
Kayıt Tarihi : 29.7.2006 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!