Utansın Şiiri - Hüseyin Demircan

Tos vurup reddet hep tasma boyunluk
'Keçi' desin ister 'pek anut' ansın
Hayatta ısrarcı olma koyunluk
Karşı çık sürüye katan utansın

Folofoş yol geçen olmasın bu han
Her daim güven duy var iha siha'n
Çiğnetme vatanı her iki cihan
Çehreyi kaşını çatan utansın

Herif ateş eder kapı mandala
Kesti magandaya ortam vandala
Ümidi kaybetme atla sandala
Alabora olup batan utansın

İstiyor 'Almanya bile yaya' san
Askına makarna ekmek çay asan
Gururlu bir insan olmalı yasan
Seni ucuz fiyat satan utansın

Müslüman olarak riba ve nasla
Ömrün geçti gitti matemi yasla
Tarih bir tekerrür utanma asla
Üst üste yaptığın hatan utansın

İthalsiz zor saman sap ile kalış
Zaman bir ilaçtır zamanla alış
Karın tokluğuna boş durma çalış
Manda malak gibi yatan utansın

Yak kömür sobası görsün od evin
Donma pençesinde birgün o dev'in
Gemiyi kurtarma görev ödevin
Deveyi havutla yutan utansın

Nalları dikersin bozmadı çeki
Olmadın az kurnaz az biraz zeki
Ufak ufak çalsa yediğin ne ki
Suların başını tutan utansın

Akşama kümes bul tüneyip tüneş
Belki yine aynı bu güne dün eş
Her vakit ışık ol doğmasa güneş
Bu şafak bu fecir bu tan utansın..