Utansın Şiiri - Muhammed Ali Ilgın

Eğer, bir ülkenin toprağında, bombalar patlıyorsa,
İnsanlar, acımasızca ezilip öldürülüyorsa,
Okullar, hastahaneler sebepsizce yıkılıyorsa,
Bu zulme alkış tutan, herkes herkes utansın.

Bir babayı öldürüyorlarsa, evladının önünde,
Kendi evlerinde korku varsa, insanların gözünde,
Ve eğer bir bebek can veriyorsa, annesi elinde,
Bu zulme bakıp geçen, herkes herkes utansın.

İnsanlar yakılıyorsa, alevlerin ortasında,
Masum insanlar, ölü bulunuyorsa yatağında,
Ve hep korku varsa, akşamların sabahında,
Bu hainliğe seyirci kalan, herkes utansın.

Binlerce can eriyip gidiyorsa, eğer günden güne,
Bombalar, silahlar ve kan eşlik ediyorsa günlere,
Bu insanlara bakıpta, kahkaha atıp gülenlere,
Ve bu zulmü yapanlara, sessiz kalanlar utansın.

Alevler eksilmiyorsa, sokaklarda ve caddelerde,
İnsanları öldürmek için, eller varsa tetiklerde,
Hiç kimsenin umudu yoksa yarın ki günlerde,
Bu acıya sebep olan, herkes herkes utansın.

Eğer insanlar akşam dönemiyorlarsa evlerine,
Sofrada bir kaşık çorba, gelmiyorsa önlerine,
Ve hep ölüm korkusu geliyorsa, ürkek gözlerine,
Buna seyirci kalan, herkes herkes utansın