Utansın Şiiri - Oğuzhan Kocayılmaz

Kaldırımlar var memleketimde
Benzer hali harap üreticimize
Ezilir her gün milyon kere
Yere seren başlar utansın

Tümsekler var memleketimde
Benzer vicdanı kara sistemimize
Yolunda gidene engel
İleriye bakana okkalı bir çelme
Ayağı aksatanlar utansın

Duvarlar var memleketimde
Örülür gariban öğrencimize
Aşar ise var bir yenisi
Aşmaz ise çok berbat gerisi
Art arda koyanlar utansın

Ruhsuz betonlar var memleketimde
Benzer beyaz yakalı dediklerimize
Dikilir,sabittir,oynamaz bir yere
Yerine çakanlar utansın

Neşesiz makineler var memleketimde
Benzer mavi yakalı dediklerimize
Eskiyene kadar atılmaz
Çalışırken suratına bakılmaz
Değerini bilmeyenler utansın

Kitaplar var memleketimde
Benzer beyni ile göç edenlerimize
Varlığında sözü edilmez
Yokluğu dilden düşürülmez
Alıp okumayanlar utansın

Çöplükler var memleketimde
Benzer bazı bazı şişko beylerimize
İçi doyumsuzdur tükenmez
Pislikten ruhu görünmez
Besleyip büyütenler utansın

Pervaneler var memleketimde
Benzer çıkarcı heriflerimize
Nereden güç bulsa oraya döner
Rüzgar dinince neşesi söner
Fırsat verenler utansın

Keşfedilmemiş yerler var memleketimde
Benzer üniversiteli işsizlerimize
O yer bekler ise ziyaret gününü
İşsizlerimiz bekler önüm açılsın gününü
Sıraya koyanlar utansın

Bir gariplik var memleketimde
Ne gece seviyor geldiği gündüzü
Ne nehirler seviyor gittiği gölleri
Nefret tohumu ekenler utansın

Oğuzhan Kocayılmaz
12.04.2019