Utansın 2 Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Ver yansın içime aşk ateşini
Sönerse bendeki yürek utansın
Sözün al bulursan gönül eşini
Dönerse ondaki yürek utansın.

Bahtımın talihi karardı günden
Aydınlık yarını tükettim dünden
Son katre düşerse yere bugünden
Biterse erkenden felek utansın.

Dualar etmişim kul nazarında
Ölmeden ölmüşüm can pazarında
Çilemi doldurdum ah-u zarında
Tutarsa böyle bir dilek utansın.

Bir beden bol oldu sevda gömleği
Doldurdum dolmadı aşkın çömleği
Bekledim gelmedin ruhun meleği
Çıkarsa bedenden yelek utansın.

Her hayalde bin bir çile çekmişim
Gönlümün bağına hüzün ekmişim
Kokusu olmayan bir çiçekmişim
Kalırsa üstünde elek utansın.

Bin kere ölsem de ben kollarında
Cefalar çekmişim yar yollarında
Ne dağlar aşmış ım senin uğrunda
Durursa bu yolda bilek utansın.

Dünyanın yükleri sırtımdan geçse
Dertler deste deste karşıma çıksa
Yine de severim kalbin açıksa
Verirse bir zorluk şelek utansın.

17.08.2015/Bulanık/Kahramanmaraş.