Tohum ol toprakta, çatla ve yarıl
Kucak aç göklere kıyâma sarıl
Dönmezse meyveye çiçeğe darıl
Kahrından bıkmayan özler UTANSIN
Şafağına kement atıp âfâkın
Başlarsa sînende o bildik akın
Er gibi dikilip safında hakkın
Kıyama kalkmayan yüzler UTANSIN
Sancılarla doğan her tefekkürün
Meyvesi çiledir, dalları sürgün
Buyurun dünyamı ufkundan görün
Kaygıdan bakmayan gözler UTANSIN
Büklüm büklüm bura bura derinden
Ana rahmindeki sancı nevinden
Bu dâvâma hor bakanı kîninden
Korundan yakmayan közler UTANSIN
Azad et kendini, nefsine dalma
Hesâbı diri tut gaflette kalma
Ganîmet de olsa âh-u zâr alma
Duadan akmayan sözler UTANSIN
Yrd. Doç. Dr. Recep Çetintaş
5 Temmuz 1999, İstanbul.
Kayıt Tarihi : 28.10.2008 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!