Kim demiş aşk yok diye, görmeyen göz utansın
Sen yanmaya niyetlen, yakmayan köz utansın
Düş sevdanın diline, denmeyen söz utansın
Çal aşkın her telinden, çalmayan saz utansın
Sen yarini candan sev, sevmeyen yar utansın
Yağmurda sev karda sev, yağmayan kar utansın
Kalp gözünle sev onu, yüreği kör utansın
Bilene aşikar et, cahile sor utansın
Öyle seviyorum deki, ağzında dil utansın
Kurumuş toprağa dön, arından çöl utansın
Allah için sevdim de, var olan kul utansın
Katlan her cefasına, dikenden gül utansın
Canandadır canım de, bedende can utansın
Uğruna ver canını, akmayan kan utansın
Kavuşmayı hayal et, gelmeyen gün utansın
Hergün daha fazla sev, bugünden dün utansın
Feryat et gökyüzüne, arştaki ses utansın
Onu her haliyle sev, yüzünde süs utansın
Kendini aşkla yandır, tutulan yas utansın
Sen Kerem'i kıskandır, Ferhat'la Kays utansın
Aşk tadında roman ol, varsın şiir utansın
Sen kağıt ol kalem ol, görsün şair utansın
Kadehine sarhoş ol, versin zehir utansın
Yokluğunda sen kahrol, sorsun kahır utansın.
Kayıt Tarihi : 17.8.2016 01:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!