Bir türlü aklımdan, çıkmıyor yüzün
Sana hasret koyan yıllar utansın.
Adı var kendi yok, gece gündüzün
Seni benden alan yıllar utansın.
Hasretin ok oldu, değdi sineme
Güneş bile doğmaz oldu haneme
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla