Faniyim faniyiz fani dünyada
Doğruyu yanlışa soran utansın
Hak hakikat varken gezme riyada
Ömrünü beyhude yoran utansın
Söyler her yalanı ezbere yutmuş
Edebi hayayı çoktan unutmuş
Şeytanın yolunda en başı tutmuş
Varıp aynı safta duran utansın
Kimisi kendince dem vurur dinden
Bilinmez bilinmez kimbilir kimden
Hain oğlu hain vazgeçmez kinden
Zalimce suçsuza vuran utansın
Hiç gözüm kalmadı sarayda köşkte
Izdırap dinmiyor yaralı döşte
İster mali hulya istersen düş de
Hayale hayaller kuran utansın
İnsan olan insan kulu incitmez
İnsan olan insan dili incitmez
İnsan olan insan gülü incitmez
Büküpte dalını kıran utansın
Ruhlar aleminden dünyaya gelir
İnsan insanlığın kadrini bilir
Vadesi yetince her canlı ölür
Şirk ile ahrette varan utansın
Kayıt Tarihi : 2.8.2012 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!