Utansın Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Anmasın gönüller geçmesin bahsin
İsmini söyleyen diller utansın
Tutmasın sevenler matemin yasın
Kokunu andıran güller utansın

Kısacık ömrümü yarıya böldü
İçimde umudum beraber öldü
Gülerken benimle yarınlar öldü
Seninle yaşayan yıllar utansın

(insan her şeyin en çok tartışanıdır...)

Ararım günleri geceneylesin
Mısralara düşen hece neylesin
Sahraya engine yüce neylesin
Düşürdüğün hale haller utansın

Yıldırımım beni görmedim bende
Bugünde yarında geçmişte dünde
Birinde yüzünde belkide binde
Bakıp görmediğin kullar utansın