Utansın Şiiri - Mehmet Yücel

Sahteler değerli gerçek yerlerde.
Ona değer verip alan utansın.
Tabip gelsin çare etsin bu derde.
Görüntü hastası olan utansın.

Engelli yolların umut yolcusu.
Cevap yasak ise yoktur sorusu.
Öten bülbül değil cahil borusu.
Bu seslere mahkum kalan utansın.

Bahçesi meyvesiz, tarlası çorak.
Umutlar kesiyor, elinde orak.
Gelen gider bir gün, belli son durak.
Yolculara korku salan utansın.

Ey güzel, yüz değil güzellik şartı.
Gün gelir görürsün kırmızı kartı.
Yanlış ölçer metre, çekmiyor tartı.
Ölçüden tartıdan çalan utansın.

Yar diyen dillere yara olur mu.
Aklanmış yüreğe kara olur mu.
Başak vermiş tarla mera olur mu.
Emeği hükümsüz kılan utansın.

Aslı olmayana asılan bilir.
Dünyası başına sarsılan bilir.,
Suskunluğu sesi kısılan bilir.
Sesi zehirleyen yılan utansın.

Yücel mekansıza mekan sorulmaz.
İmkansız olana imkan sorulmaz.
Erkanı bozuğa erkan sorulmaz.
İnsanlığı yıkan talan utansın.