Utansın Şiiri - Aslan Özçelik

Aldırma söylenenlere; varsın, görenler seni bir ot sansın.
Sen gül ol da, uğruna ötmeyen bülbül utansın.
Sana kaya desinler sıkılma varsın olsun.
sen içinde ki zümrütü çıkarmayanlar utansın.
Kırma gönül dosttu yol uzun.
sevdaya giden bu yoldan. geçmeyen ütansın.
Kalbını farah tut hiç dert etme.
bizleri sevmeyen kalplar üzülsün.
Bırak bize odun ağaç desinler.
dallarımızda çıkmayan yapraklar utansın.
Gözleri ne kadarda güzel olursa olsun.
bir damla gözyaşı akıtmayan utansın.
Dudaklar ne kadar da kırmızı olursa olsun.
seni sevmıyor demıyorsa sözçükler utansın