Utanmazlık modası gittikçe yaygınlaştı,
Merhameti vicdandan silenler utanmıyor.
Siyasetin gücünü kullanan azgınlaştı,
Yolsuzluğun yolunu bulanlar utanmıyor.
Yandaşlığa yanaşan zevk ve sefa içinde,
Onurunu koruyan kaldı cefa içinde.
Bir kurtlanma başladı halka vefa içinde,
Yoksulun dertlerine gülenler utanmıyor.
Köylü besleyemiyor sığırı, davarını,
İşçiler aşamıyor sömürü duvarını.
Soyanlar talan etti ormanın civarını,
Üretenin hakkını çalanlar utanmıyor.
Esnaflar kapatıyor ekmeğin kapısını,
Çiftçi rehine koydu tarlanın tapusunu.
Ekonomik sistemin bozdular yapısını,
Çelişkili kararı olanlar utanmıyor.
Umutları kararan gelecek düşlemiyor,
Mazlumlar gelen güne gülerek başlamıyor.
Zalimler özgürleşti, adalet işlemiyor,
Namusluya tehdidi salanlar utanmıyor.
Hayat yakan gerçekler yalanla boyanmıyor,
Ulufeye alışan uykudan uyanmıyor.
İşsiz olan gençlere yürekler dayanmıyor,
Çifter çifter maaşlar alanlar utanmıyor.
Kimi medyanın işi algı operasyonu,
Bunlar için kaynaklar oldu besleme fonu.
Yaşanan rezilliğin bir türlü gelmez sonu,
Saklanan gerçekleri bilenler utanmıyor.
Nevzat utanır oldu utanmazın yerine,
Çünkü saygısı vardır emek, alın terine.
Utanmazlık yakışmaz insan olan birine,
İnsanlıktan geride kalanlar utanmıyor.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Kayıt Tarihi : 31.3.2021 23:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!