Utanmazlara... Şiiri - Nevzat Dağlı

Utanmazlar gemi azıya aldı,
Sersem mayın gibi dolanır bunlar.
Bataklık savunmak bunlara kaldı,
Gönüllü çamura bulanır bunlar.

Bunlar, doğru yoldan sapar utanmaz,
Namus defterini kapar utanmaz,
Isırmazsa eli, öper utanmaz,
Dudağı kirlense yalanır bunlar.

Kılıktan kılığa her şekle girer,
Doğruya yönelmez, ayağı direr.
Haşmetli eteğe yüzünü sürer,
Merdin paçasında bilenir bunlar.

Yalancı muhbirdir, ahlâken fakir,
İktidar yağlamak bunlarca zikir.
Zalimin önünde dualar okur,
Mazlumun ardından ilenir bunlar.

Devletin malına çekinmez dalar,
Birisi ‘höt’ dese, ...... yalar.
Her türlü toprağa kökünü salar,
Lağım suyu ile sulanır bunlar.

Şahsi çıkar için paralanırlar,
Her dönem birine kiralanırlar.
Eşeğin ardında sıralanırlar,
Deve kervanına ulanır bunlar.

Sarayda soytarı, dışarda efe,
Gerçeği çarpıtıp koyarlar tefe.
Atatürk’ten korkup girip kenefe,
Her 10 Kasımlarda yallanır bunlar.

Bunlardır çocuğu sapığa satan,
Bunlardır hırsızın önüne yatan.
Bunlardır yalanı yalana katan,
Gerçeği gördükçe bulanır bunlar.

Kendi pisliğini ele takarlar,
Zeytinyağı gibi üste çıkarlar.
Herkese ahlaksız lafı sokarlar.
Çoluğa, çocuğa sulanır bunlar.

Feto’ya alkışı tutan bunlardır,
Verdiği nemayı yutan bunlardır.
Yal için kalemi satan bunlardır,
Kendini medyada kullanır bunlar.

Dinci paralelle örtüşmelerde,
Rengi belli eder sürtüşmelerde.
Mayın eşeğidir tartışmalarda,
Yukardan emirle yollanır bunlar.

Devletin üstüne devlet kurarlar,
Devleti kurandan hesap sorarlar.
Bağlanacak sağlam kapı ararlar,
Sultan eşiğinde dillenir bunlar.

Köle olur villa, yat parasına,
Yandaş maske takar yüz karasına.
Güçlüyü savunur diş kirasına,
Güçsüzün üstüne çullanır bunlar.

İşleri pazarlık, amacı kârdır,
Her iki dünya da bunlara dardır.
Ne dostluk bilirler, ne vefa vardır,
Beslediği ite dalanır bunlar.

Ar damarı çatlak, yırtık bunların,
Kimi puşttur, kimi sürtük bunların.
Maskesi inmeli artık bunların,
Maskeyle allanır pullanır bunlar.

Edepsiz, utanmaz Allah’tan, kuldan,
Ellerini çekmez paradan, puldan.
Gitmeyin bunların gittiği yoldan,
Çirkef çukuruna yollanır bunlar.

Aldırmaz Nevzat’ın bunca taşına,
Göz diker yoksulun lokma aşına.
Güçsüze zalimdir, çöker başına,
Güçlüden merhamet dilenir bunlar.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat