Utanmazlar... Şiiri - Süleyman Saylan

UTANMAZLAR...

Sıkıntılarını biriktiriyor yüreğim
Karanlık geceler gibi;
En karasından, en okkalısından...
Yağmur öncelerinin
Sıkıntılı bulutları boğazlıyor
Sanki
Yüreğimi.
Son aydınlıklar
Göç ediyor başka diyarlara,
Göçmen kuşların kanatlarında.
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim
Boşluklara,
Bir çoban ateşinin özlemiyle...
Ateş böcekleri bile terkediyor
Yüreğimin evrenini,
Tutsak bırakıyor beni
Karanlıklara.
Sık somak ediliyorum
Ağlamaklı...
Ne kaldı yaşamda
Ya da ne bıraktılar? ..
Değersizlik değer oldu,
Erdemsizlik erdem.
Utanmak neydi unuttular,
Utanmazlar...

Süleyman SAYLAN
(Ankara,12.08.2001, Saat: 23.02)