Utanmaz'lar, düzenbaz'lar

Göz'lerini kapatırlar
Vazife'sini yapar'lar
Para'ya, mala tapar'lar
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Acil evrak işi bekler
Rüşvet veren kişi bekler
Damga, imza yapar ek'ler
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Bismillah der sevinirler
Siftah diye övünürler
Rüşvet yoksa sövünürler
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Veren belli alan belli
İki taraf para dil'li
Alır, verir yüz'de elli
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Kimi müdür alır hak'lar
Devlet'ten durumu saklar
Böylesi dönüyor çark'lar
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Almayana keriz derler
Biz alırız yeriz derler
Vereni severiz derler
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Devlet ekmek kapımız der
Kâr, kazancı yapımız der
Rüşvet bizim hak'mız der
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Yalan, dolan'la yaşar'lar
Milyar servet'le taşar'lar
Bunlarki pust'lar, kaşar'lar
Utan'mazlar, düzen'bazlar

Hazani der bu arsız'lar
Haramı yer'ler kansız'lar
Ahlak'sız yüzü, nur'suzlar
Utan'mazlar, düzen'bazlar
(h.hazani)

Şiir'deki Kaşar söz'ünün anlamı:

Sürekli erkek'lerle takılıp, onlarla gece geçiren, her gün farklı erkekle gecesini paylaşan, edep'siz kişilere yapılan kötü bir yakıştırmadır.