Utanmaz Gece Şiiri - İbrahim Eryazıcı

Utanmaz Gece

Tanımadığım çehreler kadar açım
Kalabalık bir caddede
Bir tiyatro sahnesi çiziyorum,
Bugün şiir yazasım yok
Özenmekten korkuyor kalemim

Seni vuruyorum içimin karanlıklarına
Bir gürültü gibi özledim seni
Akmaktan yoruldu ayaklarım
Bir akbaba gibi etleri kokluyorum
Şehvetin leşine uçtum
Takıldım bulutlara gökyüzünden düşerken

Kader miydi başımdaki sancı
Alnımdaki yazı neydi
Bir kadın,
Bir ana,
Bir bacı,
Bir kuş cıvıltısı kulağımda çınlayan

İstiyorum ki burada olasın
Gözlerin kadar berrak olsun gece
Polis telsizlerinden adını duyuyorum
Bir anlamsız şarkı söylüyor çingene
Utanmaz bulanık gece
Utansa, severse
Ben sen gibiyim şimdi
Sosyal statülerde kayboldum
Sevmenin yaşı,
Dokunmanın hazzı
Sen neredesin?
Ben, sendesin

Bilsem bi kalbim nerede
Yeter uğraştıklarımız
Sevme ne olur
Uyumaktan korkmak istemiyorum
Bir uyusam
Bir nefesle
Bir sesle
Sevmek mi, nerede?
Ne zaman?
Kaybolduğum sahilde..

İbrahim Eryazıcı
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 20:55:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Eryazıcı