Yavrusu doyuracak parası olmadığı için,
Ekmek çalarken yakalanan ve elleri prangalı
Hakim karşına giderken
Başını önüne eğen baba ve ananın utandığı bir dünyada..
Allah huzurunda yeminlerle kurulan bir yuvayı kahpece bozan
Günahsız bir evladın geleceğini hiçe sayıp acımasızca çalan
Ve yaptıkları adiliklere rağmen utanmak yerine
Hayatlarını kahkahalar eşliğinde devam eden
İnsan denildiği halde
İnsanlık duygu ve gerekliklerini yitirmiş canlılar ile yaşıyoruz..
O kadar canlı var ki içinin pisliği yüzüne vurmuş
Ayakkabı köselesi gibi tükürsen durmaz
Sen başını önüne eğme ey İNSAN
Allahım senin gibi onurlu kullarından utanmaz..
08/03/14
Serdal SözerKayıt Tarihi : 12.3.2014 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!