Bir utanmaz oldum çıktım ben.
Bu arsız sevdam durmuyor içimde.
Her an seni istiyor bu beden.
Varsın huriler kıskansın cennette
Bir arsız oldum çıktım ben.
Her an sanadır bu özlem içimde.
Her dem her an delice büyüyen,
Varsın dağlar utansın yeryüzünde.
Bir hayasız oldum çıktım ben.
Bu satırlar durmuyor dilimde.
Her an ilham gelir senden.
Varsın adım utansın bu şiirde…
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 16:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Black Rose](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/12/utanmaz-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!