Utanmasını bilirsen Şiiri - Fadime Dizdar

Gecenin karanlığı,
Yırtıp parçalar,yüzünde ki maskeni,
Ay ışığında,gizleyemesin kendini.
Yıldızlar kurşun misali,
Delik,deşik eder bedenini,
Düşüncelerin bin parçaya bölünür.
Toplayamasın karışır zihnin.
Kara bulutlar çöker,kirpiklerine,
Göz pınarların taşar.
Feryadın yırtar,göklerin kara çarşafını
Haykıra,haykıra ağlarsın ama!
Kimse duymaz sesini.
Kendi kendinden utanmalısın!