Utanmasam
ortalık yerde ağlayacağım
Allah’tan her köşe başını
ışıksız her duvar dibini
bu şehrin ağlamaya müsaitliğini
kimse yok gözyaşlarıyla
işgal edecek ağlama yerlerimi…
Utanmasam
her gece kapında
her an yanında olacağım
sensizliği vuracağım yüzüne
çekip vurduğum kapıların ardından
bir kere daha ağlayacağım…
Utanmasam
inadım sırıtacak yüzümde
her git dediğinde
ya da her gittiğinde
biliyordum diyeceğim…
Utanmasam
hani utanmasam
kolundan tuttuğum gibi
sevdiğin günlere
gözlerimde kaybolduğun
maziye götüreceğim seni...
Utanmasam
öleceğim şimdi…
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!