Utanmasam Ağlardım Şiiri - Olcay Derecik

Utanmasam ağlardım.
Ağlasam utanırdı yağmurlar ıslaklığından.
Gittin diye değil
Bitemedin diye kirpiklerimin üzerindeki bu ayyaş yaşlar..

Ömür törpüsüsün.
Torpido gözünde saklanan süs
Acıya binek araçlığımda, mutsuzluğuma aracılığınla..

Cinayet mahallinde bile bir delil unutuluyor
Nasıl bir delilik ki bu
Burda ölüyorken ben, unutamıyorum seni...

Sensizliğimden yakalıyor yalvar yakarmalarım yaka paça
Tek parça kalmayı başaramamışken henüz yokluğunda...

Adının ardına saklanan ardı arkası kesilmeyen acılarla
Başedebilirim sanıyorum unutucam masallarıyla ' Güya '...

Kaç sabah daha yokluğunun alarmı çalacak odamda
ve kaç gece bir kaç hece çıkmamak için direnecek ağzımda...

Yangınıma kibrit çakacak kadar kibirli bir tik adın ağzımda..
Kül bile gül gelir bu saatten sonra çehremin bahçesi..

Benden arta kalanlarla
Beni senden alanlara artı karala sen hâlâ
Çarpım tablosunu bile ezbere bilmeyen
Ezbere yürek kapını Aşkıma çarpmalarınla...

Ne desem boş sana
Sana ne demesem hoş..
Hoş, desemde aydınlığım sana Loş.
Koş, aksak adımlarınla tümsek bir yarına
Sek bir yanılgıyla...

Bu şiir her an bitebilir
Bitmek bir şiirde her an o veya bu şekilde kullanılabilir..
Kullandığın ben,
Her an bir şiirde seni bitirebilirim...

Bitti..
Ama ne..
Sen mi?
Haşa.
Aşk mı
Yok daha neler.
Ben mi?
Galiba..