Ben şimdi her duyguyu aynı anda yaşıyorum. Terasdaki güvercinlerin kanatlarından çıkan o muazzam ezgide yaşıyorum seni. Küçük odamın minik penceresinde, güneşin doğuşuna eşlik eden, sıla ve naz çiçeklerimin yapraklarındaki çiğ zerreciklerine anlatıyorum seni. Taş kesiliyor tabiat ve külli yalanlar dökülüyor yağmur yerine. Soluğumda çeteneler yanıyor. Utanmalısın..!
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta