Ben şimdi her duyguyu aynı anda yaşıyorum. Terasdaki güvercinlerin kanatlarından çıkan o muazzam ezgide yaşıyorum seni. Küçük odamın minik penceresinde, güneşin doğuşuna eşlik eden, sıla ve naz çiçeklerimin yapraklarındaki çiğ zerreciklerine anlatıyorum seni. Taş kesiliyor tabiat ve külli yalanlar dökülüyor yağmur yerine. Soluğumda çeteneler yanıyor. Utanmalısın..!
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 13.11.2008 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!