Utanmalarımdan Gaybana

Bir sessizliğin gölgesine sığınmıştı,
narin bakışlı Deniz Kulesi dinledi beni.
Gözlerinin derinliginde kaybolduğum an
dinledi hemde hiç utanmadan...
Saltanat kayığı yelken açmışken sana
Kız Kulesi tercümanlık yaparak anlattı herseyi İstanbula.
Bense utanmalarımdan Gaybana..
Boğuldum anlatamamanın anlamsızlığında,
Oysaki ben boğazların sularından yudumlayıp sevdaları,
surlarından kopartarak cesareti bir akşam vakti
Ayazlara Sarmalayıp Yüregimi Verecektim Ellerine...
Sessizce ve korku İle...!