Utanmadı Şiiri - Muzaffer Kalaba

UTANMADI

Yer bakır-gök bakır
Yine yandı
Mardin-Diyarbakır
Dört bir yanı
Alev topu sardı
Canlar yandı
Hem de cayır-cayır
Geride kalan
Yere-göğe sığmayan
Ağıtlar
Feryat figanlardı
Yanan utandı
Bir tek yetkin
Ve etkinler utanmadı

**

Amed-Mêrdîn
Bedeli yine ağır ödedin
Tarladaki
Arpa-buğday
Dize boy veren ekin
Alev-alev yandı
Nasıl bir tufandı
Dalda kuşlar
Otlakta koyunlar
Dağda keçiler
Yan yana yere serildi
Su yandı
Ateş utandı
Etkin-yetkinler utanmadı

***

Burası Amed
Burası Mêrdîn diyarı
Yaralar kocamandı
Saymadım kaçıncı acı
Yaşanan kaçıncı sancı
Öyle bir sancı ki
Yürekler yangın seli
Şair-şiir utandı
Şarkı-türkü
İnsan-insanlık utandı
Bir riya-riyakar
Bir İhmal-ihmalkar
Bir de
Utanmazlar utanmadı

****

"Beter olun beterr..
Ateşler harlansın..
Hepiniz geberin"
Böyle lanetli haine
Gelin de hukukçu deyin
Gökte öfke patlaması
Şimşekler çakmadı
Yıldızlar parlamadı
Sanki gökyüzü yastaydı
Bulutlardan gözyaşı aktı
Yer-gök utandı
Bir hak-hukuk utanmadı
Bir de ırkçı
Kafatasçılar utanmadı