Çaresizliğin insanı yok ettiğini bilirim de
Laf anlamaz deli gönlüm
Olmayacak duaya amin diyorum
Sevginin insanı böylesine hapsettiğini bilirimde
Uslanmaz kalbim
Yine tutsak, yine kapıldı sana
Hiç derdi yokmuş gibi
Peşinde koşturur
Ölenin acısının, hastanın çilesinin
Yok olmanın büyüklüğünü duyarımda
Utanmadan yanarım sevdama
İnsanoğlu bencil, benim ne farkım var
Düşmüşüm derdime
Her yerde kavga, sevgiler unutulmuş
Acılar her yerde
Evlerde hüzün, dertler küme küme
Utanmadan yanarım sevgime
Kayıt Tarihi : 14.3.2010 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!