Utanmadan Şiiri - Ozan Efe

akılsız başınla bakınca düşün
dağları yücede utanmadan çık
olanca yaşınla yakar gülüşün
bağlarına gelir utanmadan yık

doyuncaya sevdin neyi istersin
dediğince gevdin deyi göstersin
yorganına girdin yüze astarsın
çağlarına değer utanmadan tık

elbiseyi giymiş başta bürümcük
kaldırıp yatağı örtüp dürümcük
tuzağını kurup bekler örümcek
ağlarına yığar utanmadan bık

baharla uçardı leylek havada
kepenekte çoban sürün ovada
inciri kurutmuş zeytin tavada
yağlarına dolar utanmadan sık

ozan efem desin testin küpünce
sağlam durur urgan bağı ipince
yelinden saldığın elden öpünce
sağlarına çatar utanmadan gık

270711denizli