Utanma Sen Şiiri - İbrahim İbişoğlu

Tesadüf ya, birgün karşılaşırsak,
Başını çevirde geç, utanma sen.
Ben sarhoş perişan, elbisem ıslak.
Başını çevirde geç, utanma sen.

Elimde şişeler, ceplerim dolu.
Gömleğim yarı sökük, yok bir kolu.
İçine yattığım çamur, su yolu.
Başını çevirde geç, utanma sen.

Acılar ve çile bana yaraşır.
Çektiğim çile sana ulaşır.
Elini uzatma, benlik bulaşır.
Başını çevirde geç, utanma sen.

Eğleşme yakınımda, sakın durma.
Önce bir vurmuştun, şimdide vurma.
Gözlerini kapat geç, beni görme.
Başını çevirde geç, utanma sen.

Belki bizi beraber gören olur.
Dilimde ismini bir duyan olur.
Beni tanıdığını bilen olur.
Başını çevirde geç, utanma sen.

Bir ben değilimki dertlere durak.
Benim için artık deryalar kurak.
Sürme elini, beni bana bırak.
Başını çevirde geç, utanma sen.

Sana ders olsun benim sensizliğim.
Ölümle kardeş olsun sessizliğim.
Kıymetini anlarsan bensizliğin,
Başını çevirde geç, utanma sen.

24 Mart 1986