Eşim dostum bu sevdayı bilmez ki, İçimdeki ateşten haberi olmaz ki, Yazayım kağıt kalem vermez ki, Utanma ne olur benden. İçimdeki duyğu başka sevda, Hücrelerim donar kanda, Yazıp söylerim her canda, Utanma ne olur benden. Anında gelir sevğin, Gelmeden dünyaya ettim yemin, Ol demişti sana emin, Utanma ne olur benden. Çoşar içimde patlar volkan, Yaratan her şeyi canan, Hakkın verdiği güzelliğe bakan, Utanma ne olur benden. Elimde değil çoştuğum günler, Parlayı verir içimdeki güneşler, Gönül şerbetini bana verenler, Utanma ne olur benden. Mustafaya Allah verdi bunu, Vallahi elimde değil bilin şunu, Bulmak için yürür giderim onu, Utanma ne olur benden.
Hamiş MustafaKayıt Tarihi : 15.4.2012 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamiş Mustafa](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/15/utanma-ne-olur-benden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!