Utanma Erkekliğinden Şiiri - Nurcan Yıld ...

Benim şehrimden biliyorum
Yok öyle bir anda çekip gitmek
Beni terk etsen de bu şehri terk edemezsin
En uzaklara kaçsan da
Düşer ruhum yollara bulur seni
Yok, Yok öyle bir anda unutamazsın
Zaman ister, bensizliğe alışmak
Önce seninle birlikte söylediğimiz
Bütün şarkıları susturmalısın
Hicaz makamından yalnızlığı
Dinlemeli, söylemelisin
Beni sana soracak bütün eş, dosttan
Uzaklaşmak, kopmalısın
Sonra
Sana aldığım müzik kutusunu fırlatıp atmalısın
Paramparça olmak yüreğin gibi
Gök semayla anlaşma yapmalısın
Yağmurlar benden sonra asla yağmamalı
Her yağmurda yüreğine düşeceğim, eriyeceksin

Benim şehrimden biliyorum
Yok öyle bir anda çekip gitmek
Beni terk etsen de bu şehri terk edemezsin
En uzaklara kaçsan da
Düşer ruhum yollara bulur seni
Yok, Yok öyle bir anda unutamazsın
Zaman ister, bensizliğe alışmak
Önce gözlerinden silmelisin, yıldız gözlerimi
Kulaklarından silinmeli gülüşüm, sesim
Tenine mühür olan dokunuşlarım
Uçup gitmeli, öylece kalmalısın
Beni her şeyimle hayatımdan çıkarmalısın
Yani kendinden vazgeçmelisin
Buna cesaretin var mı?

Yok, yok öyle benden vazgeçemezsin
En uzaklara gitsen de
Düşer yollara ruhum bulur seni
Unuttum yalanına inandırmışken kendini
Gerçekler yüreğinde bir tokat gibi vuracak
Kapandığını sandığın bütün yaralar kanayacak
Anlayacaksın ki unutmak sadece koca bir yalandan ibaret.
Bu yalanla yüzleşmen en büyük gerçeğini ortaya çıkaracak.
Beni sevdiğini.
Ve şimdi ağla, ağlayabildiğin kadar
Senle dolu ve senin için atan bu
Yüreği kaybettiğin için
Ağla ağlayabildiğin kadar
Ağla erkeğim ağla