Utanma arlanma bilmeyen insan

utanma arlanma bilmeyen insan
çıkar için satılmadık öz koymaz
ister bık istersen sen ondan usan
kaçmadıkça söylenmedik söz koymaz

kapıldım feleğin dönen çarkına
sanırsın muhannet susamış kana
her şeyden az buçuk çıkarsak mana
yüreğimiz yanar ama köz koymaz

memleketin hali işte ortada
ölmek için bekliyoruz sırada
kim ne bulur geçmez akça parada
pazarcıya çarpar ama iz koymaz

devlet ağa biz de ona maraba
tutulmuşuz umut diye seraba
öğüterek çevirdiler turaba
eziyetten göz açtırıp naz koymaz

nas nastan ne ister anlamam niye
sermayeyi yüklemişim kediye
ne ahenge uyar ne melodiye
söveceğim tâ yürekten söz koymaz

haksızlığa karşı aman vermeyin
yol bilmezden sakının yol sormayın
fizâhîyi asla küçük görmeyin
günahkârdır halk hakkına göz koymaz

5 Haziran 10
Bursa