Utanma Şiiri - İbrahim Kılınç

Tel anlatıyorken aşkı, sevdayı
Gözünden dökülen yaştan utanma
Dil anlatıyorken son elvedayı
Gözünden dökülen yaştan utanma

Bu sevda ar değil inan gönüle
Bir sevda değermiş bin boş ömüre
Ümitsiz olsa da, verse de çile
Gözünden dökülen yaştan utanma

Görmek için yüzde bir tebessümü
Talipsen almaya derdi, hüzünü
Görünce uzaktan güzel yüzünü
Gözünden dökülen yaştan utanma

Hiç ayrılık olmayacak bu aşkta
Vuslat olmadı ki çünkü en başta
Beden karakışta, gönül ataşta
Gözünden dökülen yaştan utanma